Konspiracyjny oddział (batalion) ZWZ-Armii Krajowej, powstał 30 października 1939 z inicjatywy harcmistrzów: W. Ludwiga "Kamila", W. Sosnowskiego "Witolda", C. Tomasika "Czesława", E. Konopackiego "Trzaski", R Kaczorowskiego "Prokopa". Według ich koncepcji Wigry miały być wojskową organizacją kadrową, na wypadek otwartych działań zbrojnych wystawić batalion wojska. Do wiosny 1940 udało się pozyskać do organizacji ok. 100 hm., phm. i działaczy. Plany udało się zrealizować w 1943, Wigry liczyły 250 osób, zorganizowanych w dwie kompanie.
Już na przełomie 1939/40 ?Wigierczycy? prowadzili rozmowy z Naczelnictwem Szarych Szeregów, połączenie warunkując przede wszystkim rehabilitacją Ludwiga i przywróceniem stopni. Ostatecznie ?Florian? (Marciniak) nie przyjął warunków Wigierczyków, wg ?Orszy? (Stanisława Broniewskiego)
Członkowie "Wigier" uczestniczyli w akcjach małego sabotażu.
Siłą ?Wigier? była duża ilość kadry z wyszkoleniem wojskowym, słabością (w porównaniu z SzSz) liczebność organizacji. W tej sytuacji ówczesny Naczelnik SzSz (?Orsza?), w listopadzie 1943 porozumiał się z ?Wigrami?. ?Wigry? utworzyły Centrum Wyszkolenia Wojskowego Głównej Kwatery Szarych Szeregów i Szkołę Podchorążych ?Agricola". Jednym z wykładowców był hm. Wacław Błaszczyk. W kursach ?Agricoli? brało udział 289 podchorążych, w klasach ok. pięcio-dziesięcioosobowych, po siedmiu miesiącach kurs zaliczyło 217. Kandydaci do szkolenia podlegali starannej selekcji, uczniami mogli zostać tylko kandydaci o wysokich wartościach moralnych i predyspozycjach przywódczych. Ich późniejsza postawa w Powstaniu wystawia absolwentom ?Agricoli? najwyższą notę. Wyszkolenie opierało się programie przedwojennych Szkół Podchorążych Rezerwy Piechoty. Zajęcia odbywały się w różnych punktach miasta, zazwyczaj w mieszkaniach elewów.