Historia Hufca Lubliniec

Witold Hadryan urodził się 29 lipca 1910r. w Röhlinghausen k. Gelsenkirchen w Niemczech, diec. Padeborn, w rodzinie polskich emigrantów Kaspra i Marty z domu Landowicz. Po pierwszej wojnie światowej wraz z rodzicami przeprowadził się do Polski. Jego starszy brat Jan też był oblatem i zmarł w Szklarskiej Porębie w 1964r.

Był absolwentem junioratu w Lublińcu (1923–1929).

Małe Seminarium Duchowne i Kościół Ojców Oblatów w Lublińcu
w latach 30-tych

Do nowicjatu w Markowicach wstąpił 14 sierpnia 1929r. Ukończył go złożeniem pierwszej profesji zakonnej 15 sierpnia 1930r. Pierwszy rok filozofii ukończył w Obrze (1930–1931), a drugi w Krobi (1931–1932). Teologię studiował w Obrze (1932–1936). Profesję wieczystą złożył 15 sierpnia 1933r. w Obrze. Święcenia prezbiteriatu otrzymał również w Obrze po trzecim roku teologii, 16 czerwca 1935r. z rąk ks. bp. Walentego Dymka.

Wnętrze kościoła pw. św. Jakuba Apostoła (1938r)
mieszczącego się przy
Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej

Pracę duszpasterską rozpoczął jako wikary w parafii w Kodniu w 1936r. W 1938r. przybył do Lublińca jako nauczyciel i wychowawca w junioracie. Tutaj wraz z księdzem Czesławem Bartoszem, został włączony w tworzenie drużyny harcerskiej działającej przy Małym Seminarium Duchownym. W tym samym roku - złożył przyrzeczenie harcerskie na ręce ówczesnego Komendanta Hufca Lubliniec, druha Alojzego Gajek. 

Rozpoczęcie roku szkolnego 1938/39 w seminarium
ksiądz Witold Hadryan
stoi - drugim rzędzie, piąty od lewej strony

Przez półtora roku, współprowadził z księdzem (druhem) Czesławem Bartoszem VII MDH im. ks. Ignacego Skorupki. 18 marca 1939r. ksiądz Witold, wraz z harcerzami, księdzem Czesławem, oraz braćmi, spotkał się z naczelnym skautem Kanady, kardynałem Jean-Marie Rodrigue Villeneuve.

 
Spotkanie z Naczelnym Skautem Kanady
kardynałem Jean-Marie Rodrigue Villeneuve
Ksiądz Witold stoi w trzecim rzędzie
drugi z lewej strony

Pracę z harcerzami oraz w Seminarium przerwał wybuch II wojny światowej. W czasie wojny, ksiądz Witold pracował w Orłowej na Zaolziu, a następnie w Raciborzu. Po wojnie po raz kolejny przybył do Lublińca jako pedagog.

Ksiądz Witold Hadryan, siedzi pierwszy od lewej
oraz członkowie MDH im. ks. Ignacego Skorupki w roku szkolnym 1945/46

1 lipca 1945 roku, ojciec Witold Hadryan, został stałym duszpasterzem Kochcic. Z jego to inicjatywy w latach 1945-1946 przebudowano opuszczoną stajnię hrabiego Ballestrema i przystosowano budynek do celów sakralnych. Tymczasowy kościół w Kochcicach pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa poświęcił w niedzielę 22 września 1946 roku ks. dziekan Józef Dwucet z Lublińca.

Zaadoptowany przez księdza Witolda budynek stajni
na świątynię w Kochcicach (służy do dzisiejszego dnia)

16 września tegoż roku - ksiądz Witold Hadryan, ogniskiem na boisku klasztornym zainicjował reaktywację  IV MDH im. ks. Ignacego Skorupki (taką numeracje otrzymała drużyna po wojnie). Na pierwszą zbiórkę stawiło się 40 druhów, których podzielono na 4 zastępy.  Ksiądz Witold, został drużynowym nowo powstałej, przy seminarium, drużyny. Najprawdopodobniej, jeszcze w 1945r. ksiądz Witold Hadryan zostaje ustanowiony - Kapelanem Hufca ZHP Lubliniec. 24 kwietnia 1946r. w dniu Świętego Jerzego - patrona harcerzy, druh Witold Hadryan bierze udział w uroczystości poświęcenia Sztandaru IV MDH im. Księdza Skorupki.

Latem, od 1 do 14 lipca 1946r. drużyna, pod jego opieką, wyjechała na swój pierwszy obóz do Kochcic k. Lublińca. Harcerze zostali zakwaterowani w szkole. Podczas obozu druhowie uczyli się pionierki obozowej, topografii, piosenek harcerskich.

Harcerze IV MDH im. ks. Ignacego Skorupki
Wycieczka do lasu

W kolejnym roku harcerskim drużyna rozrosła się, tak, że trzeba było podzielić ją na dwie części. W jej prowadzeniu,w tym czasie, druha Hadryana, wspierał ojciec Kazimierz Tyc. Harcerze otrzymali po dawnej młodzieżowej organizacji hitlerowskiej werble, trąbki i piszczałki. W związku z tym przy drużynie powstała Orkiestra Harcerska. Jest możliwe, że opiekę nad nią sprawował ksiądz Hadryan, który był uzdolniony muzycznie.

Ksiądz Hadryan, przez okres pobytu w Lublińcu od 1945 do 1948r. wpierał także, I Drużynę Harcerek im. św. Jadwigi w Lublińcu. 3 listopada 1946r. odbyło się poświęcenie sztandaru tej drużyny. Ksiądz Hadryan wziął udział w uroczystej mszy, odprawionej w tej intencji, podczas której wygłosił kazanie.

I Drużyna Harcerek im. Św. Jadwigi (1946r.)

28 maja 1947r. przed seminarium, harcerze MDH im. księdza Skorupki rozbili obóz - odbyło się to z okazji jubileuszu domu Ojców Oblatów. Postawiono szałas komendy, kapliczkę obozową, maszt a nawet kuchnię polową. Tego dnia przy dźwiękach werbli i płonącym ognisku, część druhów składało przyrzeczenie harcerskie na ręce druha drużynowego - Witolda Hadryana.

Latem 1948r. wraz z całym Hufcem, w tym, harcerzami IV MDH im. księdza Skorupki uczestniczył w obozie w Międzyzdrojach.

Harcerze modlący się przy kapliczce obozowej w Międzyzdrojach - 1948r

W 1948r. odszedł do Gorzowa Wlkp., a w 1951r. do Katowic, gdzie był misjonarzem. Od 1957 do 1962r. był superiorem w klasztorze Ojców Oblatów w Bodzanowie.

Klasztor Misjonarzy Oblatów w Bodzanowie

Z Bodzanowa na rok poszedł do Grotnik, a w 1963r. do Lublińca, gdzie przez dziewięć lat był ekonomem. W tym czasie prowadził także chór.

Ksiądz Witold Hadryan

W 1972r. przybył do Katowic, gdzie przez trzy lata był superiorem. Po trzyletniej kadencji pozostał w Katowicach, gdzie pomagał w posłudze duszpasterskiej. Był spowiednikiem w wielu wspólnotach sióstr zakonnych w Katowicach i okolicznych miastach.

W ostatnich latach życia postępował u niego zanik pamięci. Stan jego zdrowia coraz bardziej się pogarszał. Stawał się coraz słabszy. Przyjął sakrament chorych i był pod stałą opieką lekarską. Zmarł po długiej chorobie 8 sierpnia 1989r. w klasztorze na Koszutce. Pogrzeb odbył się na Koszutce. Liturgii pogrzebowej oraz ceremoniom na cmentarzu przewodniczył sufragan katowicki ks. bp Czesław Domin. Egzortę pogrzebową wygłosił miejscowy proboszcz, o. Henryk Tomys, a na cmentarzu podziękował o. prowincjał. W pogrzebie wzięło udział 35 oblatów i trzech kapłanów diecezjalnych oraz liczna grupa wiernych z Koszutki i Lublińca. Wyjątkową grupę stanowiły siostry zakonne. Obecność 100 sióstr zakonnych z różnych zgromadzeń była potwierdzeniem, że o. Witold był niestrudzonym i zarazem lubianym spowiednikiem.

Ojciec Witold spoczął w kwaterze oblackiej na cmentarzu w Bogucicach obok swojego zmarłego wcześniej brata Jana, również kapłana oblata.

Opracowane na podstawie:
Notatka biograficzna - ksiądz Józef Niesłony
Wspomnienia - Alojzy Gajek
Kronika Klasztoru Ojców Oblatów w Lublińcu
Ziemia Lubliniecka - nr 1/2016

Zdjęcia:
Kronika Klasztoru Ojców Oblatów w Lublińcu
Zbiory prywatne -ksiądz Józef Niesłony
Archiwum ZHP w Lublińcu
Ziemia Lubliniecka - nr 1/2016