Historia Hufca Lubliniec

22 listopada 1932r. zawitał do Lublińca - ksiądz dr Karol Milik - kapelan Oddziału Śląskiego ZHP. Wizyta ta, była pokłosiem decyzji kapelana Milika, o powołaniu przy Hufcach Chorągwi - funkcji Kapelana Hufca. Pierwszych kapelanów harcerskich diecezji katowickiej mianował bp. Stanisław Adamski 1 kwietnia 1932r. właśnie na na wniosek księdza Milika. W Hufcu Lubliniec na tą funkcję został powołany ksiądz Jan Szymała, prezes Koła Przyjaciół Harcerstwa, kapelan 74 GPP.

Ksiądz Jan Szymała

Na dworcu szanownego gościa przywitał ówczesny komendant Hufca - druh hm Ludwik Klama wraz z harcerzami. Następnie wszyscy udali się do Hotelu Śląskiego (którego właścicielem był Maksymilian Rzeźniczek), gdzie na gościa czekały wszystkie drużyny harcerskie i zuchowe (zarówno męskie jak i żeńskie) oraz licznie przybyli członkowie Koła Przyjaciół Harcerstwa.

Hotel Śląski - miejsce spotkania

Podczas spotkania odbyły się występu drużyn harcerskich. W gawędzie, którą wygłosił ksiądz kapelan Milik - zwrócił uwagę na znaczenie wychowawcze harcerstwa oraz jego udział w krzewieniu w społeczeństwie postaw patriotycznych. Spotkanie zakończyło się wspólnym śpiewem. Tuż po oficjalnych uroczystościach, ksiądz Milik spotkał się jeszcze z drużynami pozaszkolnymi (starszymi) by omówić kwestie wychowawcze.

Ksiądz dr Karol Milik

Karol Milik urodził 24 czerwca 1892 w Renardowicach – obecnie osiedle w Czechowicach-Dziedzicach. Uczęszczał do polskiego gimnazjum w Cieszynie, studiował teologię w Seminarium Duchownym w Widnawie. Przyjął święcenia kapłańskie 26 lipca 1915 z rąk Adolfa Betrama (biskupa wrocławskiego).

W 1917 roku został zmobilizowany do armii austro-węgierskiej jako kapelan wojskowy, pełniąc obowiązki w Superioracie Polowym w Lublinie. W 1923 roku otrzymał nominację na proboszcza wojskowej parafii w Królewskiej Hucie, gdzie pełnił również obowiązki katechety w szkole handlowej i gimnazjum żeńskim.

W latach 1926-1928 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim i 31 października 1928 uzyskał stopień doktora prawa kanonicznego

W marcu 1931r.  ksiądz Milik został wybrany na Walnym Zjeździe Oddziału Śląskiego Związku Harcerstwa Polskiego na kapelana Oddziału Śląskiego ZHP, jednak ze względu na to, że według regulaminu - kapelana oddziału mianować mógł tylko ordynariusz miejscowy na wniosek Naczelnego Kapelana, biskup Adamski oficjalnie nominował go na Kapelana Oddziału dopiero 1 kwietnia 1931 roku. Jako kapelan harcerski, ksiądz Milik otaczał opieką duchową cały zarząd oddziału, w którego skład wchodził. Wygłaszał odczyty, odprawiał nabożeństwa, zwoływał zjazdy kapelanów, przeprowadzał wizytacje poszczególnych hufców. Starał się o to, żeby wszystkie drużyny miały swoich kapelanów, czego efektem były 1 kwietnia 1931r. nominacje kilkudziesięciu kapelanów Hufców w Górnośląskiej Chorągwi Męskiej.

W 1933 roku przeniósł się do Poznania, by objąć stanowisko dyrektora Towarzystwa Czytelni Ludowych. Tam założył i redagował poczytny miesięcznik „Ruch Społeczno-Oświatowy".

Poświęcenie przez ks. Karola Milika księgozbioru 16 bibliotek ruchomych
Towarzystwa Czytelni Ludowych w Poznaniu
ksiądz Milik stoi drugi od lewej

Tuż przed wybuchem II wojny światowej wziął udział w kolportowaniu na Międzynarodowych Targach w Poznaniu milionowego nakładu pocztówki z nadrukiem „Drang nach Osten", przedstawiającej dawne ziemie piastowskie zajęte przez Niemców, a oznaczone na ulotce polską granicą. Poszukiwany przez Gestapo, lata okupacji hitlerowskiej spędził w Warszawie, gdzie kierował pracą konspiracyjną Czytelni Ludowych jako Karol Bargieł. Współpracował również z organizacją konspiracyjną „Ojczyzna" oraz z Radą Społeczną przy Biurze Zachodnim. Po upadku powstania warszawskiego został schwytany przez Niemców, ale udało mu się szczęśliwie zbiec z transportu. Wiosną 1945 roku wrócił do Poznania. Tam otrzymał z rąk bpa W. Dymka nominację na rektora kościoła św. Jana Kantego przy ul. Ostroroga. We wrześniu z nominacji kardynała Hlonda został administratorem apostolskim dla dolnośląskiej części dawnej archidiecezji wrocławskiej.

W 1951r. udał się do klasztoru w Rywałdzie Królewskim, a następnie osiadł u Sióstr Sacre Coeur w Pobiedziskach. W 1957 roku przybył do Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie pełnił funkcję konsultora ordynariatu gorzowskiego, zasiadał w Trybunale Prymasowskim w Warszawie oraz pracował w Komisji Episkopatu Polski. W 1963 roku papież Jan XXIII odznaczył go godnością protonotariusza apostolskiego. Do końca życia pozostał już w Gorzowie.  Zmarł 10 maja 1976. Został pochowany w katedrze wrocławskiej, w kaplicy św. Kazimierza.

Epitafium księdza Karola Milika w katedrze wrocławskiej

Opracowano na podstawie:
Polska Zachodnia nr 332 z 1932r.
Wikipedia
Archiwum Hufca Lubliniec
https://silesia.edu.pl/

Zdjęcia:
Narodowe Archiwum Cyfrowe
Archiwum Hufca Lubliniec
Zbiory prywatne - Mariusz Gaczek
https://www.niedziela.pl
Wikipedia