Historia Hufca Lubliniec

9 grudnia 1927r. z inicjatywy Koła Przyjaciół Harcerstwa, któremu przewodził ks. Jan Szymała

Ksiądz Jan Szymała

- I Męska Drużyna Harcerska im. Tadeusza Kościuszki, działająca przy gimnazjum lublinieckim wraz z II Męską Drużyną im. Adama Mickiewicza, działającą szkole powszechnej zorganizowała "Wieczornicą harcerską" (z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że uroczystość ta odbyła się w "Strzelnicy").

Na program artystyczny składały się: występ orkiestry 74 pułku piechoty, deklamacje, żywy obraz, oraz 3 aktowy dramat harcerski "Forteca". Wśród zgromadzonych gości znaleźli się między innymi: starosta Jan Wyglenda, ksiądz proboszcz Józef Dwucet, czy ppułk. Janowski.

Orkiestra 74 pułku piechoty w latach 20-tych

Drugą część "Wieczernicy" zdominował święty Mikołaj, który po krótkim przemówieniu księdza Szymały wręczył prezenty przygotowane przez Zarząd Koła Przyjaciół Harcerzy oraz Koło Polek.

"Forteca" to dramat harcerski w 3 aktach, wydany po raz pierwszy w 1926r. przez Inspektorat Saleziański w Warszawie w ramach Biblioteczki Taeatralnej.  Jest to historia harcerzy, krórzy organizują grę terenową podczas letniego obozu w okolicu dworku weterena spod Radzymina - pułkownika Zawilskiego. Niespodziewanie - ceną zwycięstwa w zabawie, jest poratowanie w trudnej sytuacji życiowej, dzierżawcy w majątku pułkownika -  chłopa Tomczaka. W dramacie pojawiają się wątki z codziennego życia harcerskiego, a widz zaznajamia się z zasadami jakimi kierują się harcerze i skauci.

Kliknij powyżej by przejść do tekstu dramatu

Autorem dramatu był  - Franciszek Harazim, ksiądz, salezjanin, dyrektor Studentatu Filozoficznego na "Łosiówce" w Krakowie i gimnazjum w Aleksandrowie Kujawskim. Profesor historii Kościoła i radca Salezjańskiego Instytutu Teologicznego w Krakowie. Harazim był autorem licznych wierszy i sztuk scenicznych. Po wybuchu II wojny światowej był przez pewien czas więziony w więzieniu Montelupich w Krakowie - zarzucono mu przynależność do tajnej organizacji i druk ulotek. 26 czerwca 1941 został przewieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Tam dzień później w trakcie prac przy rozbijaniu i transporcie kamieni więźniowie byli bici grubą żerdzią i spychani do dołu, do którego zwozili kamienie. Ksiądz Harazim spadając wraz z innym współwięźniem ks. Kazimierzem Wojciechowskim do głębokiego dołu połamał sobie nogi i ręce. Kapo zabronił udzielić im pomocy, a tortury zakończyły bestialskie kopnięcia Niemców. Ciała obu księży spalono w krematorium. W 1951 wszystkie jego utwory zostały wycofane z polskich bibliotek oraz objęte cenzurą. Jest jednym z 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny.

Ksiądz Franciszek Harazim

Opracowane na podstawie:
Polska Zachodnia - nr 306 z 17 grudnia 1927r.
Wikipedia
Federacja Bibliotek Cyfrowych - POLONA

Zdjęcia:
Odział Wydzielony "Lubliniec" - Adam Kurus
Wikipedia
Federacja Bibliotek Cyfrowych - POLONA
Archiwum Hufca Lubliniec