Biografie Harcerskie
Adolf Warzok urodził się 14 czerwca 1915 w Ciechowicach (powiat raciborski) jako dziecko Adolfa i Augusty Warzok (z domu Krziżek). Miał trójkę braci: Konstantego, Rafała i Alojza oraz siostrę Martę.
Rodzina Warzoków, pierwszy od lewej stoi mały Adolf Warzok
Wychowywany był w duchu patriotyzmu i miłości do Polski. Jego ojciec brał udział w III powstaniu śląskim.
Adolf uczył się najpierw w Zawadzie Książęcej w szkole niemieckiej, potem w tym samym budynku w polskiej szkole mniejszościowej.
W styczniu 1927r. rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum Męskim im. Adama Mickiewicza, gdzie kontynuował naukę do czerwca 1932r. W tym czasie wstąpił do harcerstwa, do I Męskiej Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki, działającej przy gimnazjum.
I MDH im. Tadeusza Kościuszki (1930r.)
Adolf Warzok - najprawdopodobniej klęczy pierwszy od prawej
Od listopada 1932r. był uczniem Gimnazjum Polskiego w Bytomiu. Tam też kontynuował swoją przygodą w harcerstwie w Drużynie Harcerskiej im. ks. Józefa Poniatowskiego należącą do Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech.
Gmach Gimnazjum Polskiego w Bytomiu w 1939r.
Szkołę w Bytomiu kończy zdaniem matury w marcu 1936r.
Adolf Warzok - uczeń bytomskiego gimnazjum w 1935r.
Następnie odbywa 6 miesięczną obowiązkową pracę na rzecz państwa - Reichsarbeitsdienst w Neuhausen niedaleko Cottbus. Zajęcia w oddziałach Arbeitsdienst polegały na pracy w lesie, czy przy budowie dróg, zaś po południu odbywała się musztra, gimnastyka i wykłady.
Flaga Reichsarbeitsdienst, sekcji męskiej
Od 1937r. studiował medycynę na Uniwersytecie Wrocławskim. W tym czasie wstąpił do Związku Akademików Polaków w Niemczech i Związku Polaków w Niemczech. W czerwcu 1939r wraz z innymi członkami mniejszości polskiej o przynależności państwowej niemieckiej, a narodowości polskiej został z usunięty Uniwersytetu.
Prawdy Polaków spod Znaku Rodła,
symbol Związku Polaków w Niemczech
W lipcu 1939r. Adolf Warzok wziął udział w obozie Związku Harcerstwa Polskiego w Niemczech w Ober St. Veit (koło Wiednia) w charakterze instruktora sanitarnego.
"Faniteum" - podwiedeńska posiadłość hrabiego Karola Lanckorońskiego,
użyczona harcerzom ZHPwN - latem 1939r.
Aresztowany 13 września 1939r. przez żandarmów niemieckich w Ciechowicach. Następnie przewieziony do więzienia w Raciborzu skąd został w październku skierowany do obozu KL Buchenwald, gdzie przebywał do czerwca 1940r.
KL Buchenwald - widok współczesny
Na jesieni 1940r. wcielony do Wehrmachtu do 11 kompanii 28 Pułku Piechoty, w której pełnił funkcję sanitariusza. Zimą 1942r. skierowany został do Wrocławia do Reservelazarett-Sophienschule, gdzie nawiązał kontakt z polską grupą oporu "Olimp", do której należał do lata 1942r. Rok później przebywając w szpitalu zaplecza wojskowego w raciborskim Reservelazarett, współpracował z działającymi w tym rejonie odziałami AK. Zaś w 1944r w Essen został dopuszczony do tajnej organizacji antyhitlerowskiej ISK.
Do Polski powrócił w marcu 1946r. W latach 1946-1948 kontynuował studia medyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, a w 1950 został lekarzem.
W 1954 rozpoczął pracę w Szpitalu Wojewódzkim w Opolu, gdzie założył pierwszy w województwie opolskim oddział urologiczny, którego był ordynatorem przez 23 lata. W szpitalu pracował aż do swojej emerytury w 1980r.
Adolf Warzok (siedzi), podczas pracy w Szpitalu Wojewódzkim w Opolu
Nie zapomniał także o swojej pasji jaką było harcerstwo. W kwietniu 1958r. otrzymał stopień podharcmistrza, a w maju 1960r. stopień harcmistrza. Był członkiem Rady Naczelnej ZHP. Współpracował z Szczepem Harcerskim im. Bohaterów spod znaku Rodła, działającym przy Zespole Szkół Mechanicznych w Opolu.
Druh Adolf Warzok
Opowiadał o swoich przygodach w harcerstwie i dzielił się nimi podczas spotkań z harcerzami, w publikacjach czy audycjach radiowych.
Audycja - Szkice z Historii - Rozgłośnia Harcerska
W roku 1995r. za upowszechnianie kultury i nauki na Górnym Śląsku otrzymał Nagrodę im. Karola Miarki.
Medal - Nagroda im. Karola Miarki
Był niezrównanym gawędziarzem i świetnym obserwatorem życia. Efektem tego były napisane przez niego i opublikowane cztery książki: Bojki, błozny i klyty (1974r.), Czas na rozdrożach: Wspomnienia (1981r.), In speculis czyli Na czatach albo też Powtórka z łaciny (1988r.), Na rozdrożach z "Rodłem" (1987r.).
Okładka książki Adolfa Warzoka - Bojki, błozny i klyty
Adolf Warzok zmarł 14 marca 1997r. w Opolu i został pochowany na cmentarzu komunalnym w Opolu-Półwsi.
Grób Adolfa Warzoka w Opolu
Tak swojego dziadka - Adolfa Warzoka wspomina wnuczka - Krystyna Warzok: "Był fantastycznym dziadkiem, dopingujacym w każdym calu, wspaniałym, oddanym lekarzem i humanistą, a do tego urodzonym społecznikiem (...) wniósł niemożliwie dużo na wielu płaszczyznach. Był po prostu megadobrym i ponadczasowym czlowiekiem, zawsze nieugietym i co mu w głowie - to wdrażał w życie, mimo przeciwności i co by się miało stać - to robił."
Opracowane na podstawie:
Czas na rozdrożach: Wspomnienia. Instytut Śląski. 1981r.
Wikipedia
Wspomnienia - Krystyna Warzok
http://muzeumharcerstwa.pl/index.php/rozglosnia-harcerska
Zdjęcia:
Wikipedia
https://www.porta-polonica.de
Czas na rozdrożach: Wspomnienia. Instytut Śląski. 1981r.