Historia Hufca Lubliniec

Harcerstwo to nie jest coś, co się umie, ale to jest coś czym się jest.

Biografie Harcerskie

Ewa Marxen urodziła się w Lublińcu 8 października 1928r. w domu Kazimiery i Jana Marxen. Ojciec Ewy - był konserwatorem zabytków, zaś matka lekarzem związanym z lublinieckim Zakładem Psychiatrycznym.

kmarxen23
Mama Ewy - pani doktor Kazimiera Marxen

W 1934r. Ewa Marxen wstąpiła w szeregi zuchów,

marxenwolska2019yhyhyd
zaś w lipcu 1939r. podczas obozu w Istebnej złożyła przyrzeczenie harcerskie.

ewa2

W roku 1951 ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskując dyplom artysty plastyka konserwatora, a w roku 1952 studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego ze stopniem magistra filozofii.

Prace konserwa­torskie podjęła w P.P. Pracownie Konserwacji Zabytków w 1951 r. w Krakowie i kontynuowała je w Toruniu od 1952 roku, będąc w latach 1958-60 kierownikiem Pracowni Konserwacji Malarstwa. W roku 1961 została pracownikiem Katedry Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na stanowisku starszego asystenta, a po przeprowadzeniu przewodu I stopnia na Wydziale Konserwacji ASP w Krakowie, adiunkta.

W roku 1973 uzyskała stopień doktora filozofii w zakresie historii sztuki na Wydziale Humanistycznym U.M.K., a w roku następnym nominację na stanowisko docenta w Zakładzie Konserwacji Zabytków Ruchomych na Wydziale Malarstwa i Grafiki A.S.P. w Warszawie.

W latach 1967-70 pracowała w Pracowniach Konserwatorskich we Florencji, a w latach 1974-76 w Muzeum Sztuki w Łodzi, prowadząc jednocześnie seminaria i wykłady na Uniwersytecie w Ferrarze (1974/75).

W następnych dwóch latach organizowała i kierowała Pracownią Konserwacji Dzieł Sztuki P.P. P.K.Z. w Łodzi. W roku 1980 została konsultantem UNESCO i do 1984 pracowała w Ekwadorze gdzie kierowała pracami konserwatorskimi. W tym też czasie odbywała konsultacje specjalistyczne w Peru. Od roku 1992 była pracownikiem naukowym Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Historii Sztuki na stanowisku profesora.

W roku 1997 otrzymała tytuł naukowy profesora Sztuk Plastycznych. Za działalność w zakresie ochrony dzieł sztuki została odznaczona wieloma odznaczeniami, między innymi: Złotym Krzyżem Archidiecezji Łódzkiej, czy Krzyżem Papieskim Jana Pawła II „Pro Ecclesia et Pontifice”.

marxenwolsk2019yhy
Ewa Marxen-Wolska z mężem Jerzym Wolskim

Ewa Marxen Wolska zmarła 21 sierpnia 2013r i została pochowana na cmentarzu w Bambergu (Bawaria) w Niemczech.

Tak o Ewie Marxten-Wolskiej napisała jej uczennica - Aleksandra Talaga-Nowacka

"Pani profesor Marxen-Wolska to nie był zwykły nauczyciel. Jej wykłady z konserwatorstwa nie odbywały się w uniwersyteckiej sali, ale w mieszkaniu przy placu Wolności. Nie było nudnego wyliczania technik konserwatorskich, ale opowieści o własnych doświadczeniach, ilustrowane slajdami wyświetlanymi na ścianie. A doświadczenia te były tak bogate, że mogły zastąpić niejeden podręcznik sztuki konserwatorskiej. Wykłady pani profesor były nietypowe jeszcze i z tego powodu, że była niezwykle ciepłą, uroczą osobą, która po prostu lubiła wszystkich swoich studentów. Ze wszystkich opowieści w pamięć najbardziej zapadła mi ta o wielkiej powodzi we Florencji w 1966 roku, gdy rwąca rzeka Arno zabierała ze sobą obrazy porwane ze słynnej Galerii Uffizi, a ludzie skakali do wody, by je ratować. Chwilę później na ratunek wezwano konserwatorów z różnych krajów, w tym profesor Ewę Marxen-Wolską. Zdaje się, że to właśnie wtedy opracowała innowacyjną metodę powolnego osuszania dzieł sztuki namalowanych na drewnie, którą po niej zaczęto stosować na całym świecie…"
 
Na podstawie:
Biogram -  http://www.spotkaniawarsztatowe.pl/
Wspomnienia o Ewie Marxten-Wolskiej - Aleksandra Talaga-Nowacka za https://www.e-kalejdoskop.pl

Zdjęcia:
http://www.spotkaniawarsztatowe.pl/
Archiwum rodzinne - Jolanta Bukowczan